با خون شهید، بیعتی تازه کنیم

انقلاب اسلامی ایران، ثمره ایثار و فداکاری مردان و زنانی بوده که در راه رسیدن به استقلال و آزادی از جان خویش گذشتند و نام و یادشان تا همیشه تاریخ این مرز و بوم با سرافرازی و افتخار جاودانه خواهد ماند.

همه ساله در برنامه‌های دهه فجر انقلاب اسلامی و همزمان با سالروز پیروزی نهضت مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) روزی به یاد از‌خود‌گذشتگی و وفاداری شهدای بزرگوار و عزیز برگزار می‌شود که در آن به ارواح پاک این عزیزان درود می‌فرستیم و یاد و خاطره فداکاری‌شان را گرامی می‌داریم.

نخست: شهیدان دوران غربت اسلام

شهیدان بزرگ این دیار که در روزهای سخت مبارزه با دستگاه ستم‌شاهی و در غربت اسلام انقلابی که حضرت روح الله (ره) آن را به جهان عرضه کرده بود، مردانه در برابر ددمنشی‌ها و شکنجه‌ها ایستادند و دم فرود نیاوردند. روحانیون و دانشجویانی که از کنج حجره‌های حوزه و کلاس‌های دانشگاه برخاستند و فریاد استقلال و آزادی سر دادند. آن‌ها در اوج گمنامی و مخفی‌کاری با رژیمی مبارزه نمودند که فضا را امنیتی کرده و جرأت نفس کشیدن به هیچ آزاده‌ای نمی‌داد؛ اما این بزرگان انقلابی از تهدید‌ها نترسیدند و به مبارزه ادامه دادند و تا شهادت پیش رفتند؛ مردانی که وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها را تحمل کردند و زنانی که چادر سیاه‌شان کفنشان شد تا نهضت نمی‌‌مرد. آن‌ها در اوج شکنجه‌ها و اذیت و آزار‌ها حسرت یک «آخ» را بر دل ساواک نهادند و لحظه‌ای به راه خویش تردید نکردند.

دوم: شهیدان انقلاب اسلامی‌
 
دوران اوج‌گیری نهضت با قیام مردم در نوزدهم دی‌ماه سال ۱۳۵۶ آغاز شد و ا‌ز آن پس به سمت پیروزی ‌رفت. رسیدن به فجر انقلاب پس از یک سال به دست آمد؛ اما در این میان، هفده شهریور و سیزده آبان‌های بسیاری در کشور به وقوع پیوست که هزاران مرد و زن و جوان و پیر و کودک‌ به خون خویش غلتیدند. خون‌های این عزیزان سیل مهیبی شد که بنیان طاغوت را درهم پیچید و پس از سال‌ها زندگی در ظلمت خفقان و استبداد، آفتاب عزت و آزادی طلوع کرد.
رهبر کبیر انقلاب اسلامی در دوازدهم بهمن ۱۳۵۷ آیینی به یاد ماندنی و در نخستین ساعات ورود خویش به وطن، به زیارت تربت پاک این عزیزان رفت تا پیام قدردانی از این بزرگان را به ما بیاموزد.

سوم: شهیدان دوران دفاع مقدس‌
 
تجاوز ارتش بعث عراق در ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ حادثه‌ای نبود که بتوان در برابر آن سکوت کرد و خاموش بود. دوباره مردان و به ویژه جوانان این سرزمین برخاستند و همچون بنیان مرصوص و کوه‌هایی از جنس فولاد در برابر دشمن قد برافراشتند.

جبهه‌های غرب و جنوب و میانی ایران، یادگارهای جاودانه‌ای از ایثار و فداکاری عزیزانی بود که نتوانستند حضور دشمن متجاوز را در خاک وطنشان تحمل کنند؛ دشمنی که با پشتیبانی استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌الملل، کمر به نابودی نظامی بسته بود که از دل مردم و با خون شهیدان برپا شده بود.

دفاع مقدس ما پرچم افتخاری است که فرزندان ما بدان می‌بالند و شهیدان این دوران هشت ساله هر کدام ستاره‌هایی هستند که راه را برای رسیدن به فردایی خرم و عزتمند نشان خواهند داد.
گلزارهای شهدای دفاع مقدس زیارتگاه‌هایی هستند که باید از آنان درس عشق و ایثار آموخت.

چهارم: شهدای نفاق و ترور
 
در کنار تربت پاک شهدای دوران مبارزه، انقلاب و دفاع مقدس، مزار مطهر شهدای نفاق و ترور، حکایت دیگری دارند؛ شهدایی که در اوج خدمت و اخلاص و برای دستیابی به ایرانی مستقل و آباد به تلاش مشغول بودند و حیله‌گران منافق نتوانستند آن کوشش مخلصانه را ببینند.
گروه‌های تروریستی که بر سفره دشمنان این ملت نشستند و اینک آواره کشور‌ها‌ی اروپایی‌اند هرگز نخواهند توانست پاسخگوی پرسش‌های نسل‌ها شوند که براستی به چه گناهی بزرگانی همچون مطهری و مفتح و بهشتی و رجایی و باهنر و شهدای محراب و صیاد شیرازی را از این امت گرفتند؛ بزرگانی که هر کدام برای این نهضت به مثابه رهبر و مدیری مدبر بودند و حضورشان امید‌بخش و راهگشای راه انقلاب بود.

در سال‌های اخیر نیز خط ترور و نفاق از پا ننشست و با خیانت و جنایت‌های جدید دانشمندان هسته‌ای همچون شهریاری و علی‌محمدی و احمدی روشن و رضایی‌نژاد را به شهادت رساند تا به خیال خام خود، پیشرفت ایران اسلامی را متوقف کند؛ خیالی که هیچ گاه به واقعیت نپیوست، بلکه جوانان و پژوهشگران ایران اسلامی را در رسیدن به فناوری صلح آمیز هسته‌ای مصمم‌تر ساخت.

تعظیم و احترام به شهیدان بزرگوار ایران اسلامی از هر قشر و گروه و هر مذهب و دین، پیام روشنی از قدردانی مردمی است که هیچ گاه قهرمانان خویش را فراموش نکرده‌اند و نخواهند کرد.

برگرفته از سایت خبری تابناک